بعد از یه وقفه نسبتا طولانی دوباره فرصتی پیش اومد تا چیزکی بنویسیم. به قول خودمان مثلا اومدیم روزنوشت ها رو از مطالب نه چندان کامپیوتری جدا کنیم تا راحت تر باشیم و هرازگاهی چند خطی از اوضاع و احوال خود و اگر مقتضیات زمانی و مکانی اجازه داد از جامعه بگوییم. هر چند در مورد دومی تبحر کافی نداشته و نخواهم داشت .

قبل از عید فرصت بیشتری داشتم تا به وبلاگ خونی و وبلاگ نویسی ( البته فکر نکنم مال ما وبلاگ نویسی باشه، چون کمتر از خصلت های وبلاگ نویسی در آن استفاده شده و یقینا باید اظهار کنم که با وجود این که چند سواهی است در این دنیای مجازی گشت و گذاری دارم هنوز به شخصیت واقعی وبلاگ نویس دست نیافته ام و این نه تنها محتاج گذشت زمان و کسب تجربه های این مسیر است بلکه به طور گسترده ایی از قدرت ذوق و خلاقیت فرد، در این عرصه ناشی می شود) بپردازم. اما امان از این …

مگر اینکه آدم چه شخصیتی باشه که تحت تاثیر حس هایی همچون جاه طلبی یا ثروت اندوزی قرار نگیره. البته در اکثر مواقع این اختیار تام انسان نیست و مقتضیات زمانی و جامعه می تونه بالاجبار انسان رو به این سمت و سو سوق بده. نه تنها در جامعه ایرانی ما بلکه در تمام نقاط شاخص پول و درآمد معیاری شده برای طبقه بندی افراد. هر کسی پول بیشتری داره از امکانات و رفاه بیشتری برخورداره و در طبقه بالاتر جا گرفته. البته باز هم این حالات استثنایی خواهد داشت. مصداق حرف گروهی که می گویند: پول خوشبختی نمی یاره.

خلاصه اینکه عوامل فوق باعث شده تا کمتر فرصتی در این عرصه پیدا کنم. البته یکسری برنامه ها در آینده تعریف شده که اگر عملی شوند، که بعید می دانم، فرصت بیشتری برای وبلاگ نویسی اختصاص خواهم داد( قابل توجه دوستانی که از عدم بروز رسانی وبلاگ به خصوص در الوان وب گلایه دارند)

بنا به درخواست های متعدد دوستان در زمینه مقالات مربوط به اتصال دو کامپیوتر بر آن شدیم تا به صورت سلسله مراتبی روش های اتصال را آموزش دهیم. امیدوارم مورد توجه قرار گیرد.

بکارگیری کابل های سریال یا موازی برای ارتباط نسبتا قدیمی شده، اما سهولت ارتباط در اکثر مواقع ما را به این سمت سوق می دهد. اولین چیزی که نیاز دارید یک کابل Link بسیار ارزان قیمت است که در اکثر فروشگاه های کامپیوتری یافت می شود. حتی اگر قدری تبحر به خرج دهید خودتان می توانید آن را بسازید.

در اینجا می توانید راهنمایی برای ساخت کابل سریال Serial یا موازی Parallel پیدا کنید. (فراوانی و قیمت پایین آن در بازار سبب می شود که هیچ نیازی به ساخت آن نباشد، اما به هرحال جهت اطلاع دوستانی که در مورد ساختار این کابل ها علاقمند هستند بهتر است بدان رجوع کنند)

همان گونه که در عنوان هم ذکر شد این کابل می تواند بنا به نوع خود (سریال یا موازی)، به درگاه سریال کامپیوتر (Com1, Com2) وصل شود و یا به درگاه موازی (LPT)، که به دلیل سرعت بیشتر، درگاه موازی پیشنهاد می شود.

توجه داشته باشید که در این نوع ارتباط، یک کامپیوتر به عنوان میزبان Host و دیگری بعنوان مهمان Guest انتخاب می شود و سرعت تبادل اطلاعات به مراتب از روش قبل بالاتر است. برای تعریف کامپیوتر به عنوان میزبان Host مراحل زیر را دنبال کنید: ادامه مطلب …

در این مبحث به آموزش ارتباط دو کامپیوتر که ترجیحا سیستم عامل ویندوز XP را دارند خواهیم پرداخت. در این ارتباط ما از Incoming Dial-Up Connection استفاده می کنیم. یقینا این تنها روش برای ارتباط میان دو سیستم نیست. شما می توانید از کابل link موازی یا سریال، USB، یا حتی تکنولوژی بی سیم مادون قرمز موسوم به Infrared و یا Bluetooth برای ارتباط، استفاده کنید. که در پست های آتی به آن ها پرداخته خواهد شد.

آیا تا به حال برایتان پیش آمده است که خواسته باشید از بیرون از منزل مثلا در اداره به کامپیوتر شخصی خود دسترسی داشته باشید یا حتی برعکس؟ یا مثلا سایتی را طراحی کرده اید و اکنون می خواهید در یک زمان معین بدون انتقال آن به اینترنت، سرعت بارگذاری صفحات آن را به صاحب کار نشان دهید؟ یا از اینترنت دایمی اداره تان استفاده کنید؟ ( که خیلی ها رو دیدم همین کار رو انجام می دن و کلی ذوق می کنند ). یا به طور کلی تر از منابع متصل به سیستم مانند چاپگر یا اسکنر استفاده کنید؟

قبل از این که استارت کار را بزنیم توجه کنید که ویندوز XP در یک زمان از یک اتصال تلفنی و نه بیشتر استفاده می کند. اگر تعداد بیشتری سیستم را می خواهید از این طریق به هم وصل کنید باید سراغ Windows 2000 Server و یاWindows.Net Server 2003 را بگیرید. زیرا این ویندوزها هیچ محدودیتی ندارند و حتی به مراتب کار با آن ها جالب تر است.

بهتر است که بدانید در این وضعیت سرعت انتقال داده ها ما بین 28.8 تا Kbps 33.6 خواهد بود حتی اگر دو کامپیوتر از مودم های 56 Kbps استفاده کنند، چرا که برای سرعت بالاتر باید بین شرکت مخابرات و کامپیوتر سرور خط تلفن دیجیتال E1 و یا در خارج T1 کشیده شده باشد.

البته این عمل ضعف بسیار بالایی دارد و آن هم مسائل امنیتی است که از طریق ترفندهای مختلف قابل حل است. هنگامی که یک Dialup Server را تنظیم می کنید، بصورت پیش گزیده، توانایی استفاده از منابع به اشتراک گذاشته شده تمام شبکه نیز داده می شود، و این موضوع هر چند جالب و مفید است اما می تواند بسیار خطرناک نیز باشد. البته تنها کاربرانی می توانند به یک کامپیوتر Dialup Server متصل شوند که برایشان سطح دسترسی تعریف شده باشد. اما چنان چه اسم و رمز کاربری تصادفا یا عمدا در اختیار یک فرد مشکل دار و با نیت سوء قرار گیرد، قطعا همه شبکه در خطر خواهد بود. ادامه مطلب …

فاصله گذاری بین خطوط ( Line Spacing ) یا فاصله دو خط کرسی ( Leading ) واژه ای است برای فضای بین خط های متن. هدف از فاصله گذاری خط معمولا ایجاد فاصله بین خطوط نوشتاری است به نحوی که برای خواننده دنبال کردن خطی که در آن قرار دارد آسان تر شود. متن نرمال HTML اغلب در همان حالتی که مرورگر مشخص می کند نمایش داده می شود، که معمولا به فاصله گذاری خط نزدیک است. اگر بخواهیم فاصله خطوط را از هم بیشتر کنیم، باید به صورت دستی برچسب <br/> را در آخر هر خط بیاوریم.

جدا از اینکه این شیوه خسته کننده است بلکه زمانی که کاربری صفحه نمایش را کوچکتر از بزرگترین خط می کند باز هم متن را خراب می کند. این کار طرح را از بین می برد مگر اینکه متن به وسیله ی یک سلول جدول با عرضی مشخص محدود شود. حتی اگر کاربر اندازه ی قلم پیش فرض را تغییر دهد، تمام فاصله گذاری ها از بین خواهد رفت.

CSS برای پشتیبانی و تنظیم فاصله گذاری بین خطوط از صفت line-hight استفاده می کند. مقدار ارتفاع خط می تواند در شکل های مختلف تعیین شود، اما غالبا به نقطه (pt)، پیکسل (px)، یا مقادیر نسبی مانند درصد نوشته می شود. ما می توانیم line-hight را برای کل حجم یک سند یا نواحی انتخاب شده یک متن به کار ببریم.

حساب سرانگشتی کلی چاپ این است که اندازه ی فاصله ی خطوط را بین یک سوم تا یک دوم بالای اندازه ی تایپ تنظیم کنند. بنابراین در صورتی که از قلم 12pt استفاده می کنید line-hight را برای 18pt یا مقادیری بیشتر به کار برید. اگر سایز نرمال قلم را نمی دانید آسان تر است که آن ها را برابر 2.5 ex مقدار دهی کنید ( لازم به ذکر است که 1 ex برابر است با ارتفاع x قلم معمولی )، ارتفاع x در بعضی سبک های حروف (Typeface)، مخصوصا قلم های sans-serif مانند Arial یا Helvetica زیاد است لذا نیاز به فاصله گذاری بیشتری برای.

اگر بدانید خواندن متن آنلاین چقدر سخت است ترجیح می دهید از یک line-hight با 2em یا 200% استفاده کنید. اگر در نظر دارید که از خطوط طولانی استفاده کنید باید line-hight را برای بهبود خوانا بودن متن افزایش دهید.

پی نوشت: مبدا کلمه Leading این حقیقت است که در زمان تایپ یا حروفچینی قدیمی، اپراتور میله های کوچکی از سرب را بین خطوط قرار می داد تا بتواند بین آن ها فاصله ایجاد کند. منبع: کتاب جناب توماس پاول